تجدید ارزیابی دارایی ها چیست؟

اهمیت تجدید ارزیابی دارایی شرکت ها

هنگامی که شرایط اقتصادی و تحریم ها را در ایران مورد بررسی قرار می دهید به خوبی متوجه اهمیت تجدید ارزیابی دارایی ها می شوید. زیرا ارزش دارایی ها و سرمایه شرکت در زمان راه اندازی تا کنون افت و خیزهای زیادی را تجربه کرده است. تمام شرکت ها برای ادامه کار و فعالیت خود باید میزان تورم را در نظر بگیرند و دید آگاهانه ای نسبت به ارزش دارایی های خود داشته باشند. در این شرایط است که می توانند سرمایه گذاری های سودآور را تجربه کنند. در کشور ایران باید هر 5 سال یکبار تجدید ارزیابی دارایی انجام شود تا بتوانیم چرخه تولید در کشور را حفظ کنیم. ارائه صورت های مالی به طور کاملا شفاف و واضح از شرایط تجدید ارزیابی محسوب می شود.

یکی از نگرانی هایی که مدیران شرکت ها دارند این است که تصور می کنند بعد از تجدید ارزیابی مجبور هستند مالیات زیادی پرداخت کنند. اگر شما هم جزو این دسته از مدیران هستید باید بدانید که مازاد دارایی حاصل از تجدید ارزیابی مشمول مالیات نمی شود. تجدید ارزیابی توسط کارشناس و بر مبنای نظر او انجام می شود و ارزش روز سرمایه به شکل عددی به ثبت می رسد. اگر بخواهیم به ثبت سند حسابداری آن اشاره کنیم باید بگوییم که دارایی ها بدهکار و مازاد تجدید ارزیابی بستانکار خواهد شد.

دارایی های استهلاک پذیر

همان طور که اشاره کردیم تجدید ارزیابی دارایی ها درباره دارایی های استهلاک پذیر انجام می شود. تجدید ارزیابی ماشین آلات و ساختمان تاثیر قابل توجهی بر گزارشگری مالی دارد. اگر استهلاک این دارایی ها به طور سالانه باشد باید تجدید ارزیابی آن ها نیز به طور سالانه انجام شود. توجه داشته باشید که باید به همین میزان از مازاد دارایی ها کسر کنیم و آن را به عنوان سود انباشته در نظر بگیریم. با این اوصاف می توان گفت که تجدید ارزیابی اثر صفر بر سود و زیان خواهد گذاشت و در نتیجه بی تاثیر است. اما اگر یک سازمان فاقد دارایی های استهلاک پذیر باشد منجر به سرمایه گذاری های بلندمدت خواهد شد.

نکات مهم در خصوص افزایش سرمایه از تجدید ارزیابی دارایی ها

بر طبق قانون مالیات های مستقیم تمام دارایی هایی که بلندمدت محسوب می شوند قابلیت استهلاک دارند. میزان استهلاک آن ها بر اساس فرمول هایی محاسبه می شود که برای آن ها تعریف شده است. استهلاک دارایی ها در بخش هزینه های ناشی از درآمد ایجاد شده و از درآمدهای شرکت در سال مالی کسر خواهد شد.

نکته دیگری که در خصوص تجدید ارزیابی وجود دارد این است که تمام شرکت هایی که میزان زیان انباشته آن ها از نصف سرمایه شان بیشتر باید باشد مجمع فوق العاده برای انحلال شرکت تشکیل دهند تا در این خصوص تصمیم گیری های لازم را اتخاذ کنند. اگر شرکت تصمیم به ادامه فعالیت بگیرد باید اقدام به افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی کند.

اگر به هر دلیلی هیچ مصوبه یا قانونی برای حمایت از شرکت یا سرمایه های آن وجود نداشت شرکت باید بر طبق قانون مالیات های مستقیم عمل کند. در این قانون ذکر می شود که شرکت برای افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی باید 25% افزایشی که در بخش دارایی ها رخ می دهد را به عنوان مالیات بپردازد. خوشبختانه برای حمایت از شرکت ها، مصوبه ای وجود دارد که بر اساس ماده 141 اگر یک شرکت در طول سال مالی مشمول این ماده نشود و از محل تجدید ارزیابی دارایی ها اقدام به افزایش سرمایه کند از پرداخت مالیات معاف خواهد بود. در واقع با این نوع از افزایش سرمایه هیچ پولی وارد شرکت نمی شود و اغلب شرکت ها از این شیوه برای انجام اقدامات اصلاحی استفاده می کنند.